Verwondering

Het leven hier op aarde is een wonder. Dat beseft niet iedereen: veel mensen leven hieraan voorbij. Achteloosheid? Nooit aan gedacht? Of misschien toch een angst voor het onverklaarbare?

Toch is en blijft het een wonder. Neem nu je oog: dat betekent veel meer voor je dan alleen maar tweemaal o, en dan een g. En of er nu een lens in zit of niet, of een retina of wat dan ook, dat zal je worst wezen als je een filmpje pakt, een Rembrandt te bekijkt, of een romantisch onderonsje hebt bij kaarslicht.

Die termen, die verklaren het onverklaarbare. Handig om er tenminste enigszins vat op te krijgen. Oogartsen hebben het bijvoorbeeld hard nodig. Maar het moet niet het wonder weg gaan nemen. Een oog is nu eenmaal wat anders dan een koplamp, en een oogarts is geen automonteur.

Ik hoop dat ik daar iets van over kan brengen aan de leerlingen...

Hoe zat dat ook alweer...

Moet ik van de lerarenopleiding het examen biologie van 2012 maken... en dan aan de hand van de antwoorden mezelf beoordelen!

Poeh, ik ben 17 jaar geleden afgestudeerd. Alle dictaten eerst in grote dozen gestopt, want we vertrokken naar het buitenland. Toen we in Nederland terugkwamen, pakten we de dozen weer uit en omdat we een flatje met weinig ruimte betrokken, besloten we dat mijn vrouw en ik elk één boek mochten houden. De rest ging weg. Na even wikken wegen (wordt het "Bio-organic chemistry" of "The Cell") voor de laatste gekozen.

Dus nu staat mijn vuistdikke boek met een even dikke laag stof er op, op een achterafplankje in mijn boekenkast. Dat is een heel goed beeld van hoe up to date mijn kennis nu is. (laten mijn toekomstige collega's het niet lezen...).

Wat ook niet helpt: ik ben net begonnen om het vierdejaars biologieboek door te gaan nemen. Dit moet ik volgend jaar dus gaan geven, en ik moet zeggen: pittige kost!

Dus ik bereid me voor op het grondig ophalen van mijn kennis... als ik de leerlingen maar een week vóór blijf, zal het wel in orde komen!