Nakijken

Er bestaat een gouden Bijbelvers: wees niet al te rechtvaardig. Hoewel het een beetje apart is dat dit vers staat in een boek dat juist rechtvaardigheid promoot, heeft het me weer eens in leven gehouden.

Ik heb het dus over niet al te rechtvaardig nakijken. Hoewel ik slechts een kleine onderwijsbaan heb, moest ik al honderden blaadjes nakijken. Practicumverslagen. Werkboeken. Repetities. SO's. Deze week was echt erg. Twee dozen vol werkboeken, repetities van vier klassen. Zeker die open vragen, dat kost echt veel tijd. Soms wel twee uur per klas. Gisteren 10 uur gewerkt en eergisteren 12 uur. Dat zijn lange dagen.

En als je dan elke leerling tot in de puntjes recht wilt doen, overleef je niet.

• Een werkboek: je hebt eenvoudigweg niet voldoende tijd om honderd werkboeken grondig door te spitten. Een algemene indruk, enkele pagina's steekproef (is het netjes, compleet, correct) en voilà: hier is je cijfer.
• Practicumverslagen zijn al net zo subjectief. Met enige schaamte moet ik bekennen dat handschrift echt een rol speelt in de cijfers die ik geef. Wil ik niet, gebeurt wel.
• Een repetitie is wel wat objectiever, ook de open vragen. Dan kan je naar argumenten kijken.

Maar goed: ik ben bij met nakijken!! Geen achterstallig werk, heerlijk. En dat alles door dat gouden Bijbelvers.