Het is echt waar... ik moet het toegeven... ik pas leraartrucjes thuis toe...
Laat mijn vrouw het niet lezen.
Als ik mopper op de kinderen, denk ik: is dit grensbewaking of grensverdediging? Werk ik nu aan intrinsieke of extrinsieke motivatie? Zou ik nu moeten negeren, straffen of waarschuwen? Of straffen én waarschuwen? Moet ik nu de strenge vader spelen of een relatie met ze opbouwen?
Zucht... dit wilde ik niet en toch gebeurt het.
En toch is dit misschien wel positief. Want ik wilde als persoon nieuwe dingen leren. En dat is dus aan het gebeuren. Al die boekenwijsheid ben ik dus aan het internaliseren.
Nu maar hopen dat mijn vrouw en kinderen aan de rem trekken als het te gek wordt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten